tussendoortje

Even een kleine update.

De camper is inmiddels op zwaar gewicht gezet, wat betekent dat we hem bij de RDW opnieuw moesten laten keuren.

Eerst moesten we een speciaal verzoek doen bij de importeur in Duitsland, Hymer in dit geval, om te vragen of de camper technisch wel op een hoger gewicht gezet mocht worden. Veiligheid boven alles natuurlijk.

Die toestemming kwam al snel, en daarna begon de papierbureaucratie bij de RDW, maar uiteindelijk kwam daar de dag van keuring en was alles binnen 10 minuten gepiept,….gewoon een kwestie van dat briefje controleren en eventjes betalen voor de adminitratie……..geldklopperij dus eigenlijk.

Nou ja, wij zijn blij, want nu kan er aanzienlijk meer in die camper gepropt worden…….wat we stiekem toch al wel deden natuurlijk, maar wel met de marges van de recherlijke hand in aanmerking nemend …….nu is dat veel makkelijker.

Ondertussen zijn we ook nog een paar keer een lang weekend naar de voor ons, op dit  moment, favoriete camperplek in Schüttorf geweest. Gewoon niet te ver voor mij, en een leuke plek om een beetje bij te komen en leuk te wandelen…….na een paar dagen heb ik het dan wel weer gehad, maar toch heeft de ontspanning dan wel zijn werk gedaan.

Cor is daar nu even alleen, want die wil nog gebruik maken van het mooie weer daar.

Nu een kleine impressie van de omgeving:

    

Schüttorf / ziekenhuis / Losser

18 Juni was een bijzonder gezellige dag….want op die dag kregen we onverwacht bezoek van lieve vrienden van ons, Inge&Rene….echte camperaars in hart en nieren.Ze waren in de buurt en belden of we thuis waren….gewoon gezellig even een bakkie doen….superleuk, en we hadden elkaar veel te vertellen, zeker omdat de laatste keer dat we elkaar zagen in Portugal was, vlak voordat wij toen naar  huis gingen…in Silves!!

Na een heleboel gezellig kletsen, gingen zij naar Schüttorf… mede door onze enthousiaste verhalen erover….en spraken we af dat wij de volgende dag ook zouden komen (mits ik me goed genoeg voelde natuurlijk).

Dus….camper inpakken en alles klaarmaken voor vertrek….en zo gezegd zo gedaan, om 10 uur de volgende ochtend kwamen we de parking oprijden, er waren ook nog een paar andere campers, o.a. een paar Friezen met een heel opvallende camper…en ook heel aardige mensen….gezellig.

Het werd een heel leuk weekend, veel kletsen, samen wandelen en winkelen natuurlijk (eindelijk iemand om gezellig mee door frutselwinkeltjes te struinen…..HEERLIJK)…en samen aan de borrel!! Je kunt je voorstellen, dat dat reuze gezellig werd….HIK….

..

Na een paar dagen gingen zij weer verder en zouden wij nog een paar dagen blijven, maar dat werd 1 dag, want ik was zo beroerd, dat we toch maar naar huis zijn gegaan, lekker thuis in mijn eigen bedje.

Na de controle bij de MDL-arts bleek ook dat ik in 1 week erg afgevallen was en dus opgenomen ben….dus een weekje naar een camperplek werd ingeruild voor een weekje ziekenhuis in Almelo…Cor ging ondertussen op de camperplek bij de haven staan, zodat hij op de fiets (fiets in de garage) naar het ziekenhuis kon om mij te bezoeken.

Vrijdags mocht ik weer naar huis, en na een paar dagen thuis bijkomen, besloten we toch ook nog een paar dagen naar Losser te gaan…….even op andere gedachten komen, beetje afleiding is nooit weg.

De eerste dag stonden we met een ander stel uit de Meern, ook met een Hymer, het was prachtig weer, zo warm dat ik in mijn flodderjurkje buiten kon zitten….gezellig thee drinken met de buurtjes en ervaringen uitwisselen…je hebt zo contact op zo’n camperplek….

De dag erop was het frisser en regenachtig, maar niet getreurd, dik leesboek erbij en zo kom je de dag ook door.

Ook dit verblijf kreeg een leuke wending, toen Margriet ons een berichtje stuurde, dat ze s’avonds langs zouden komen voor een bakkie koffie/thee. Hartstikke leuk, om een lang uit het oog gewaande vriendschap van Cor, op deze manier nieuw leven in te blazen. Zoals  haar man Jenk, het zo mooi zei : “een blind date”……want hoe goed ken je iemand  nu nog na zoveel jaren………..

..koffietijd..

Het werd met recht een hele leuke avond die zeker voor herhaling vatbaar is!

En nu, weer thuis zijn we weer druk met de camper….een nieuw gas systeem installeren, zodat we aan de pomp LPG kunnen tanken (veel handiger dan steeds iemand zoeken die je gasfles wil vullen onderweg)…en Cor heeft vanmorgen van 1 kleed 2 kleden gesneden, zodat we weer een huiselijk tapijtje in de camper hebben. Vooral voor de wintermaanden is dat veel knusser vinden wij. En de kleur past ook nog leuk bij  het interieur. Woensdag even naar de markt om band te kopen om het netjes af te werken, en dan is dat ook weer gedaan.

Daarnaast gaan we woensdag ook naar de RDW om de auto opnieuw te laten keuren en om te laten zetten op zwaar gewicht….kunnen we tenminste meer spulletjes meesjouwen voor onderweg………

…Wordt vervolgd……

Nog een keertje naar Schüttorf

Zaterdag 13 juni:

Het is ons vorig weekend zo goed bevallen in Schüttorf, dat we besluiten het er nog een keertje op te wagen.

We smsen naar Beate/Uwe om te vragen of ze ook komen….ze zijn super enthousiast en beloven dat ze er ook zullen zijn.

om 10 uur zijn we op de plek, precies op tijd voor mijn pil! (ja dat gaat gewoon door). Er staan ookal een paar campers, en het weer is goed…nog….

Het is inmiddels bommetje vol her, met vooral Nederlanders…bah…vorige week waren we hoofdzakelijk met Duitsers en maar een paar landgenoten…huhuhuhu…

Tot onze spijt smsen Beate en Uwe net na de middag dat ze op weg hier naartoe pech hebben gekregen met de camper en afgesleept moeten worden! Wat ontzettend sneu voor hun!

Wij beginnen aan onze uitgebreide lunch, want sinds gisteren moet ik 4 dagen volvet dieet houden ivm 3x 24 uur ontlasting opvangen voor analyse….vies verhaal en al dat eten is ook niet zo fantastisch….maar ja, het is voor het goede doel zullen we maar zeggen.

Vanmiddag krijgen we een fikse regenbui over ons heen…..maar gelukkig wordt het toch weer droog en kunnen we zelfs nog eventjes buiten zitten, dat is wel fijn!

Het avondeten wordt een mie-maaltijd met vette saus en 2 lepeltjes jus voor mij….brr…ik gruwel ervan, en zit bomvol, het komt er van boven bijna uit…..

Zondag 14 juni:

Heerlijk slapen, dat doe ik  hier absoluut! Volgens Cor gingen hier al om 7 uur de kerkklokken uit volle borst tekeer

. ….ik sliep….

Pas om 8 uur hoorde ik een camper starten, “vroege vogel” dacht ik nog….en ja, dan ben je wakker en voel je alles weer in

je lichaam…..opstaan dan maar.

Inmiddels heb ik het gigantische ontbijt achter de kiezen, en zit ik nu, onder het genot van een kopje thee, dit verslagje te schrijven. Nog een half uurtje dan mag ik mijn pijnstiller……….

Buiten is het grijs, de treurwilgen bij de vijver staan er met recht treurend bij….maar toch statig…….

Zo is het….nooit je koppie laten hangen!!

Het is nog droog, dus gaan we wandelen….het dijkje op, en zo het pad langs de Vecht volgen. Omdat het nog vrij vroeg is en rustig, zien we verschillende konijntjes voor ons uit hoppen….en in het water waterhoentjes met jonkies….ze laten zich helaas niet rustig fotograferen………

Anders dan vorige week, gaan we nu niet over de eerste brug terug, maar onder het treinviaduct door, langs een smal pad dat nog verder langs het water gaat…af en toe door hoge grashalmen….

Al lopend zien we leuke doorkijkjes, mooie bloeiende bloemen en dikke ouwe bomen…prachtig gewoon!

Wat is het hier toch mooi……..uiteindelijk loopt het dood bij een brug over het water, waar we dan vanzelf via de andere kant weer terug kunnen lopen…..met samengeknepen billen zijn we net op tijd terug bij de camper….om mijn ontbijt “op te vangen”….oef wat een opluchting…….

…..

We maken nog even een gezellig praatje met een buurcamper en dan is het alweer tijd voor de lunch…daarna gaan we nog even het oude gedeelte van het dorp in, bij het sluisje….paar leuke fotos maken en wat rondneuzen…..

 ……….. ……..prachtig die kerk, en dan ook nog die rozenstruik…wow

Nou, dat was weer genoeg cultuur voor een dag, nu lekker kaarten en aan de avond beginnen..

Maandag 15 juni:

Oef, wat was het koud vannacht….dat wordt dikke pyama vanavond.

Het zonnetje schijnt wel dapper, maar de wind is toch frisjes vandaag…nou ja, we gaan toch een stukje lopen, beetje

beweging, beetje afleiding….mijn buik is sinds gisteravond vervelend, maar ja….het is niet anders……schoenen aan, fleece-vest en lopen….dat gaat vlotter dan gisteren, en weer zien we konijntjes….net als ik een foto wil maken hopt dat beestje natuurlijk weg…die is mislukt dus….

De stappenteller die Loes op mijn mobieltje heeft gezet prijst onze stappen….meer dan 5000…grappig hoor, zo’n lopend manneke op je schermpje die je een pluim geeft….…. wel stimulerend natuurlijk!

Het weer knapt op, de wind wordt minder, en zo kunnen we vanmiddag lekker buiten zitten in onze korte broeken…lekker beetje bijkleuren…heerlijk!!

En zo zijn we alweer aan het eind van ons weekendje aangekomen, ookal zijn het maar een paar dagen, het is toch heel fijn even weg te zijn en een echt vakantiegevoel te krijgen……een echte aanrader………

 (de lantaarngroep aan de overkant van de parking)

Lang weekend Schüttorf

Ons uitje naar Losser was zo goed bevallen, dat we na een dagje thuis te zijn geweest maar gelijk onze biezen weer hebben gepakt.

op pad…

Nu voor een lang weekendje naar de camperplek die we al eerder in ons hoofd hadden om eens te bekijken…..Schüttorf!

De plek ligt aan de rand van het dorp, met het centrum op loopafstand, en daarbij ook de lidl en de Aldi…en zelfs Accion….dat is nieuw voor Duitsland, want daar kennen ze Accion eigenlijk  niet….en ze vinden het geweldig, dat bleek dit weekend vooral onder de Duitse camperaars….heel komisch al die blije dames!!!

Toen we donderdagmorgen aankwamen stond er maar 1 camper, het leek wat saai, maar dat vooroordeel bleek al gauw totaal fout….

We parkeerden bij het dijkje, even naar boven lopen om te “gluren”…oh leuk de Vecht!….en een uitgestrekt wandel en fietspad voor onze neus! Hartstikke mooi…….maar eerst even op orde komen, de boel uitpakken, de sani-voorziening bekijken (water/wc/vuilwater lozen en nog gratis ook, super)….

Na ons broodje gaan we het dorpje in en een wandelingetje maken….dat bleek erg leuk, maar vermoeiend….en mijn buik ging weer rot doen, dus eerst maar weer een poosje liggen. De verdere dag bij de camper gebleven.

lekker ontspannen een puzzeltje doen

Vrijdag begon al flink warm…..korte broekenweer….wat een prachtige zomerdag….we komen aan de praat met onze camperbuurtjes voor ons, Uwe en Beate, een leuk stel  met twee net zo leuke honden…voor we het weten zitten we de hele dag bij elkaar te kletsen over van alles en nog wat, maar vooral over het reizen met de camper en leuke plekken hier in de buurt. Nog een paar leuke tips van ze gekregen….dus wie weet komt er nog wel een keer een tussendoor weekendje binnenkort.

Na een verplichte pauze (uurtje slapen na de medicatie), gaan we de aangegeven wandelroute uitproberen….een heel stuk langs het water, waar vissers zitten (met tentje om te overnachten, leuk), dan over een brug naar de overkant, het bos in. Prachtige natuur waar je door loopt…..en aan het eind weer een brug, om zo weer richting het dorp en de camperplek te lopen….3 kwartier ongeveer, dus dat is een leuk rondje voor mij.

De avond was onweer voorspelt, maar het bleef droog en ergggg drukkend

 donkere wolken pakken zich samen

Maar s’nachts, toen we net naar bed wilden, barstte het onweer los hoor….WOW….je kon makkelijk je krantje lezen bij al die flitsen!!!

Gelukkig werd het na een uurtje rustig en konden we lekker slapen.

Zaterdag was een stuk frisser, mijn hippiebroek maar lekker aan, met een hemdje….en toen het opklaarde konden we toch nog een hele poos buiten zitten…ondertussen staan we met 11 campers en dat doet gezellig aan…iedereen praat wel met elkaar en er hangt een relaxte sfeer….heel fijn.

Nog een stukje gelopen, wat gelezen, samen zitten kaarten….ja nu was Cor de winnaar….en zeker s’avonds, want door mijn “rare hoofd” dansten de kaarten voor mijn ogen……ik heb dik verloren hahaha…

De nacht verliep iets onrustiger, ja, zaterdagavond, wat wil je…..maar al met al was het toch niet storend dus slapen konden we best hoor……..en zondagochtend leek alles wel uitgestorven!

We ontbijten, doen de “entsorgung” (wc legen/water lozen etc) en stellen de GPS (onze Miep) weer in om naar huis te gaan………eigenlijk wilden we nog naar het bluesfestival bij de Houtmaat, maar daar voel ik me te moe en draaierig voor, dus dat slaan we over, er komen nog wel meer uitjes……….

Weekendje Losser

Zondag 31 mei:

Ondanks dat ik “ziek” ben en we volop met ziekenhuis toestanden bezig zijn, willen we toch een beetje vakantiegevoel hebben.

En dus gaan we in de buurt een camperplek zoeken…normaal zouden we nu “hoog en droog” in Portugal rondtrekken.

Onze keus valt op Losser, een camperplek bij een sportcomplex Brilmansdennen.

Mooie parkeerplaats, ruim, aan de rand van Losser.

de camperplek (op de parkeerplaats)

Je kunt hier ook leuk lopen.

Maar eerst ons “huisje”op orde brengen. De stoelhoezen op de stoelen, bedden opmaken, profiand opbergen.

Dan een kopje thee maken, best even wennen, zeker omdat we nu voor het eerst met deze camper weg zijn. Altijd even aftasten en de plek “besnuffelen”….eigen maken…

Beetje uitrusten, krentebol eten, en dan de omgeving verkennen.

Er is een leuke fiets-/wandelroute, stukje door het bos, en om het sportcomplex heen.

Net lang genoeg voor mijn wazige hoofd.

 romantisch bospaadje

En bij het zwembad is de wifi sterk genoeg om even een foto op Facebook te posten en een telegrammetje naar Loes te sturen.

Nou…..zo zijn we toch op vakantie….en…vlakbij huis!

Want woensdagochtend heb ik weer een date met het ziekenhuis.

Maar nu lekker relaxen en genieten van de mooie natuur.

We hebben de zaterdagkrant meegenomen, en wat ander leesvoer, En uiteraard mijn puzzelboekje.

Vanavond eten we andijvie-stampot en rabarber toe, lekker hoor,.

Ondertussen kijken we naar de laatste uitzending van “life for you”…..erg leuk, jammer dat het stopt.

Op het stukje afgesloten parking, met een half open slagboom, staat een gepimpte BMS met “stoere jeugd” te drinken en roken. En…schetst onze verbazing, er komt een politiewagen aan, recht op die lui af! Ze worden weggestuurd en de slagboom gaat dicht!

Niet dat wij nou last van ze hadden….

Ons laten ze fijn met rust, ondanks dat we niet op de aangewezen plek onder de bomen staan…want daar doet de antenne het niet!

Maandag 1 juni:

Rustig geslapen, maar het bed is wel wennen…beetje hard.

Verder niks te klagen, en na het innemen van mijn pijnstillers zakt de buikpijn ook weer aardig af en kunnen we op verkenning, nu de andere richtinghoplopen.
De open wifi is helaas te zwak om even berichten te checken.

Er is hier een heel mooi complex, met historische boouw, erg mooi met verschillende ambachten uitgebeeld. Leuk om even langs te lopen en te bekijken.

Ook is er een openluchtmuseum en nog een kleurrijk pad door het bos,, vol prachtige rodondenderons.

Ik ben toch blij dat we weer bij de camper zijn, want ik probeer wel “normaal” te functioneren, alleen gaat dat best moeizaam….nu eerst uitrusten en lunchen.

Als we vanmiddag nog even naar het zwembad lopen, lukt het wel met de wifi en kan ik ook mooi even met Loes telegrammen….. 🙂

  

Verder blijven we bij de camper.

Vanavond eten we makreel, maar dat valt niet goed bij mij….dan maar een soepje…veel lichter!

Op de parkeerplaats is het tijdelijk wat drukker, allemaal voetbaltraining!

 na een uurjte was alles weer leeg hoor …

Dinsdag 2 juni:

Gisteravond lekker zitten kaarten….Cor eens flink ingemaakt haha……

En om 23 u naar bed….goed geslapen, deels ook doordat ik nu 3x per dag mijn medicatie neem ipv 2x…en dus vlak voor het slapen ook…..en daar wordt je best suf van…

Na een rustig ontbijtje gaan we weer huiswaarts….een ellenlange 18km….hahaha….zo zie je maar, je hoeft niet altijd ver weg te gaan om er eventjes helemaal uit te zijn…..

onverwacht terug naar huis (begin november)

Eigenlijk wilden we tot begin december in Portugal blijven, maar we zijn onrustig en het weer heeft de afgelopen tijd niet erg meegewerkt. Bovendien zagen we de weersvoorspellingen voor de Pyreneën de afgelopen dagen….en dat zint ons niet zo…geen zin in sneeuw op de terugweg…

Dus op 3 november besluiten we naar Mourão te rijden, onze laatste camperplek in Portugal, bij het stuwmeer Alqueva….een prachtige rit door de natuur, glooiend landschap, prachtige oude kurkbomen, en nog steeds ooievaars op hun nesten…….eenmaal op onze plek pakken donkere wolken zich samen, het waait..gaat stormen en regenen………het is goed dat we naar huis gaan.

De terugweg verloopt, verbazingwekkend genoeg, droog, en zoals altijd vlotjes. Zondag 9 november komen we tegen de middag thuis aan……gelijk de hele camper leeglopen en beginnen met opruimen…na 2 dagen poetsen en ploeteren glimt hij weer als een zonnetje, en kan de stalling in………dat was dinsdags……

Vanaf woensdag voel ik me rot en ziek….en lig dagen te creperen van de buikpijn…buikgriepje dacht ik nog….maar nee…maandag lig ik in het ziekenhuis…het is een galsteen van 1 bij 1 cm die in de galwegen de boel blokkeert……dinsdags wordt hij eruit gehaald….wat een opluchting…maar mijn glablaas moet er toch ook uit…dat gebeurd een week later………oh wat ben ik blij dat we een maand eerder thuis zijn……want dit had ik niet graag in Portugal mee willen maken……….

Eind goed al goed dus…………….

op naar nieuwe plekjes…minder regen en meer zon…

Na Costa São Andre, zijn we op bezoek gegaan bij een vriend van ons, Rein.
Hij woont in het binnenland van de provincie Alentejo, even buitenaf Santa Clara de Velha.
Hier is een mooi stuwmeer, waar we dan staan. Nu tussen de “nieuwe hippies”, bv. 1 Nederlands stelletje met klein kindje……huis en haard achter gelaten om in hun ouwe busje in Portugal rond te trekken.
Nu staan ze al bijna een jaar bij het meer, en kennen wij hun al van vorig jaar. Het kleine zoontje, Noel, inderdaad met kerst geboren, is al aardig gegroeid.
Rein komt ons gelijk al bezoeken en spreekt af om maar de volgende dag te gaan barbequeen bij hem.
Altijd erg leuk bij zijn afgelegen huisje bovenop de berg……wel flink eind lopen maar dat geeft niet.
Tussen alle regen en onweersbuien door schijnt ook af en toe de zon, en ontdekken we een nieuw paadje langs het meer.
Gewapend met de dikke wandelschoenen, en zonnebril (jaja, het kan weer) lopen we door de struiken, langs afgrondjes (ie…),
en geraken een heel eind verderop langs de oever van het meer…….even stoppen om foto te maken en bij te komen van al het geklauter.
Dacht ik dat we het gehad hadden, gaat dat pad ineens steil omhoog, half dood, hijgend en puffend komen we op de top en lijkt het wel
of we in een maanlandschap beland zijn. Alle bebossing weggekapt……….gadver gadver, niks aan hoor……wel zien we het looppad goed,
eigenlijk is dit een brandgang bovenlangs de bosrand (die er eens was).
We lopen met in gedachten het meer aan onze linkerkant, tot we bij een redelijk bekend pad uitkomen, een driesprongetje eigenlijk.
Hier kun je rechtdoor, kaarsrecht omhoog, om dan naar Rein zijn huis te lopen.
“Zullen we dat doen”, vraagt Cor? Ik ben al half dood, dus dat zie ik niet zo zitten.
Daarom lopen we voorzichtig het andere pad omlaag, voorzichtig, want dit is ook erg steil en oneffen (gaten, en keien die uitsteken,modder)…uitkijken dus…anders ben je sneller beneden dan je lief is.
Net beneden, is alles nog hetzelfde, Cody (belg 25 jr) met zijn ouwe busje, het Nederlandse stelletje, en Olivier met zijn omgebouwde koelvrachtwagen.
En wij natuurlijk………gauw schoenen uit, droog shirt aan van al dat zweten en de stoelen buiten.
Zitten we net een glaasje limonade te drinken, komt Rein van de berg afdalen…….hij is bovenlangs over de berg gelopen om ons te bezoeken.
“Goh, waren we toch maar het pad omhoog gelopen, dan waren we hem bovenop de berg tegemoet gekomen”.
Nu rust hij bij ons even uit, wat eten/drinken, en moet dan het hele stuk nog terug.
Hier bij het meer hebben we ook nog een ander plekje waar we leuk kunnen staan, maar door alle regen, regen en nog eens regen…….
stonden we daar op een gegeven moment omringd door een vijver aan weerskanten. De eerste nacht hoorden we de kikkers gezellig kwaken.
De tweede nacht werd het al vervelend, want die kikkers gaan de hele nacht door en houden pas bij zonsopgang op met hun concert………
Na nog een barbeque, nu bij ons, toen het warempel droog was, zijn we de laatste nacht nog weer op de 1e plek bij de stuwdam gaan staan….vooral omdat de “regenvijver” steeds groter werd.
Na uitgebreid afscheid, gaan we door naar de kust. Bij Odeceixe kon je vroeger (lees vorig jaar) prachtig in de natuur staan.
Nu is daar een parkeerplaats gemaakt, met een verbodsbord voor campers, vandaar dat we gelijk bovenaan op de parkeerplaats van praia Odeceixe gaan staan. Hier kijk je heel ver boven het dorp uit, naar de kliffen en de zee………..prachtig!
En ook nog eens zon………we wagen het erop om de was van 4 weken te gaan doen, en te drogen! Ondanks de donkere wolken die opdoemen, droogt alles.
De handdoeken laat ik nog even extra in de camper drogen.
Na twee nachten willen we net vertrekken, als er een Nederlander komt, die vraagt of je hier leuk kunt staan (zonder problemen)…ja hoor!! Even kletsen…en weg zijn we.
Wil het toeval dat we diezelfde mensen een paar dagen later op de volgende plek weer aan zien komen.
Inmiddels staan we bij praia Bordeira….superleuk bij een strand, met lagune. Maar om bij het strand te komen, moet je toch ook, of eerst de lagune oversteken, zwemmend,
of de berg doorkruizen…..weer zo’n akelig rotspaadje….en ja hoor…….dat doen we natuurlijk.
Eenmaal bij het strand aangekomen, maken we een grote wandeling langs het strand en door de duinen……..we wanen ons in de woestijn……wat een zand.
De terugweg zou er een smalle overgang zijn over de lagune….maar die konden wij niet vinden…en dus gaat het het hele eind weer terug. De berg weer op….en nu,om niet weer dat rotspad te klauteren, verder omhoog en via de gewone weg terug naar de camper. Pufpuf…..drinken!!!!
Vandaag, de 19e oktober, zijn we in Sagres aangekomen….
We hebben tevergeefs geprobeerd om internet te krijgen,want ik wil wel weer eens Skypen met mijn kinderen…..maar helaas lieverds, overal vang ik bot. En zelfs bij de camping is de wifi afgeblokt………….grrrrr……….
Dus, als jullie dit kunnen lezen……..hebben we eindelijk geluk!!
Laatste detail………de zon schijnt!!! (hoe kan het)……………..

Het begin

Na heel wat omzwermingen door Europa, en Zuid-Amerika, met ons rugzakje op, slapend in een klein tentje….waren we toe aan iets anders. Onderweg zagen we weleens mensen met een busje, of iets luxer, een echte camper onderweg…dat leek ons ook wel wat.

Dus gingen we eens rondkijken, en viel ons oog op een VW-bus, een diepblauwe Carthago, bouwjaar 2000, de laatse buscamper door Carthago gebouwd. Met een hefdak……..wat een luxe na al dat tentgebeuren.

Onze eerste reis ging naar Griekenland, waar we een maand van hot naar her “scheurden”…fantastisch!!! Niets, niet de grootste camper, kon aan ons busje tippen…we waren de koning te rijk.

Aansluiten gingen we gelijk maar naar Spanje en Portugal, met ons busje slopen we door de kleinste gaatjes, vreselijke hobbelpaden, onder de olijfbomen door……noem maar op.

We trotseerden de Sierra Nevada, overleefden de hitte in Andalusie en gingen Back to Basic in de provincie Alentejo in Portugal……..heerlijk tussen de nieuwe hippies, jonge lui die in hun camperbus wonen….dit beviel ons wel.

Na een poosje werden de reizen steeds langer, van enkele weken tot enkele maanden, de bus voldeed niet meer…..steeds die bank tot bed maken, en bij aanhoudende regen werd het ons toch wel wat te krap….dan maar kijken naar een iets grotere bus…het werd een Pössl Duo…..de grootste vergissing van ons leven (wat camperen betreft), hoewel we er toch een leuke reis mee hebben gemaakt….en ondertussen mijmerden over ons Volkswagenbusje dat het toch zo goed deed…….

Weer thuis zaten we met een dilemma….bij de dealer bleek dat ons VW-busje al verkocht was…ja, daar reed nu een andere bofkont mee………en nu……deze in ieder geval te koop zetten, of inruilen, en inruilen dat werd het uiteindelijk.

We kregen een heel mooi aanbod van een Knaus-Sun-Ti camper, waar we de Pössle probleemloos op in konden ruilen…….wat een droom, een échte camper, met alles erop en eraan!

Wat een plaatje!

Hiermee konden we voorlopig wel vooruit! De eerste reis ging naar Griekenland, heerlijk alle strandjes af….menig zandpad op, om de mooiste, onontdekte strandjes te scoren en weken te genieten van de natuur en de zee…….fantastisch!

Omdat het in Griekenland wat onrustig werd, hebben we onze blik op Portugal gericht. En hier, in de Algarve, maar voornamelijk in de provincie erboven, de Alentejo hebben we het echte camperleven ontdekt…..stonden we met de bus hoofdzakelijk op een camping, en af en toe op een camperplek……nu weten we niet eens meer wat een camping is!                                                                   

Vooral Cor is een echte avonturier, geen pad is hem te gek, of te slecht, gaten in het astfalt, hobbels, kuilen, zand of modder…..ik moet menigmaal slikken, maar hij gaat ervoor……sneeuwkettingen bijvoorbeeld hebben we altijd bij ons, niet om door de sneeuw te baggeren, nee, om, als het nodig is, uit de modder te komen…….en ja, met de VW-bus hebben we dat zelfs al gedaan……

Onze Knaus was ons huisje op wielen…..maar toch…na 4 jaar….is het weer tijd voor een andere camper….met iets meer slaapcomfort en een ruimere douche……dus zijn we nu de trotse eigenaren van een Hymer SL 674 Silverlline…….